Dr hab. Grażyna Woźniewska, prof. UE
Absolwentka Wydziału Informatyki i Zarządzania Politechniki
Wrocławskiej. Od 1993 r. zatrudniona jako pracownik naukowo-dydaktyczny w Katedrze Statystyki i Cybernetyki Ekonomicznej, od 1999 r. w Katedrze Bankowości. W latach 2012-2016 na Wydziale
Zarządzania, Informatyki i Finansów pełniła funkcję prodziekana ds. finansowych i pomocy materialnej dla studentów, była przewodniczącą Wydziałowej Komisji ds. Nauki. W latach 2016-2017
kierowała Katedrą Bankowości. Została wybrana członkiem Senatu. Jej zainteresowania naukowe koncentrowały się wokół bankowości, głównie problematyki banków spółdzielczych. W dorobku naukowym: rozprawa doktorska pt. „System informacji marketingowej na potrzeby badania konkurencji banku”, rozprawa habilitacyjna pt. „Potencjał konkurencyjności banku spółdzielczego”, a także 80 prac naukowych oraz recenzje prac doktorskich i habilitacyjnych. Organizatorka współpracy międzynarodowej, od lat dziewięćdziesiątych współpracowała m.in. z wydziałami ekonomicznymi uniwersytetów w Wiedniu, w Wilnie i w Kownie. Od 2012 r. była pełnomocnikiem rektora ds. współpracy naukowo-badawczej oraz kształtowania procesu dydaktycznego, współpracując z Uniwersytetem Bankowym w Kijowie oraz Uniwersytetem Ekonomicznym w Sankt Petersburgu. Jako nauczyciel akademicki niezwykle lubiana przez studentów, w sposób wzorcowy sprawowała opiekę nad młodymi pracownikami, inspirowała do podejmowania nowych problemów, wspierała w rozwoju naukowym, jednocząc wokół wspólnych idei. W 2009 r. odznaczona Medalem Srebrnym za długoletnią służbę. Otrzymała wiele Nagród Rektora. |
|||
Profesor Jan Falewicz Studia techniczne ukończył w St. Petersburgu. W okresie międzywojennym zajmował poważne stanowiska w administracji gospodarczej na Górnym Śląsku. Był członkiem Instytutu Naukowej Organizacji w Warszawie oraz wykładowcą w Wyższym Studium Nauk Społeczno-Gospodarczych w Katowicach. Zdobywał doświadczenie w problematyce funkcjonowania przedsiębiorstw.
Od 1947 r. wykładał w Wyższej Szkole Handlowej we Wrocławiu. Od 1950 r. jako zastępca profesora w Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu, kierował Katedrą Statystyki. W roku akademickim 1951/1952 był dziekanem Wydziału Planowania Przemysłu, w latach 1957-1958 pełnił funkcję prorektora ds. dydaktycznych.
Jako znawca praktyki był cenionym ekspertem i konsultantem wielu
przedsiębiorstw przemysłowych. Jest autorem wykorzystania teorii statystyki matematycznej do rozpatrywania modeli mikroekonomicznych i jednym z pionierów rachunkowości zarządczej w
Polsce. Jako profesor wykształcił grono uczniów zajmujących eksponowane stanowiska w instytucjach naukowych i przedsiębiorstwach oraz przekazał społeczeństwu znaczny dorobek
naukowy. Wzór człowieka prawego, odważnego i zawsze gotowego do bezinteresownej pomocy. |